In het verleden was het zo, dat de inkomstenbelasting voor niet-residenten een apart artikel was in de algemene wet op de inkomstenbelasting. In het nieuwe belastingstelsel is er nu een nieuwe wet van kracht geworden, die alleen betrekking heeft op de inkomstenbelasting voor niet-residenten.
Voor niet-residenten geldt een bijtelling van 2 % of 1,1 % van de fiscale huurwaarde van het huis, ongeacht het huis wordt verhuurd of niet.
Het belangrijkste verschil in de inkomstenbelasting tussen residenten en niet-residenten is, dat bij residenten wordt uitgegaan van “la renta disponibie” (= beschikbare inkomen na aftrekposten), terwijl bij niet-residenten wordt uitgegaan van “la rente obtenida” (verkregen inkomsten). Hierbij hebben niet-residenten geen recht op aftrekposten.
De enige vrijstelling die niet-residenten hebben is de ontvangen rente over hun banksaldo’s/deposito’s (cuentas de no residenties) Deze rente-inkomsten zijn echter wel in Nederland of België belast.
Een niet-resident, die in Spanje een tweede huis bezit en dat niet verhuurt, wordt geacht toch huurinkomsten (valor en renta) te genieten.
U kunt dit vergelijken met het Nederlandse huurwaardeforfait.
2 % van de fiscale huurwaarde wordt als inkomen beschouwd.
De fiscale huurwaarde van het onroerend goed vindt U terug in de aanslag voor de Spaanse onroerend goed belasting (IBI). Indien na 1994 een herziening heeft plaats gevonden van de fiscale huurwaarde dan geldt er een percentage van 1,1 %.
Deze nieuwe fiscale huurwaarde vindt U ook op de aanslag voor de IBI.
Wanneer U Uw tweede huis daadwerkelijk verhuurt dan bent U verplicht belasting te betalen over de werkelijk genoten huuropbrengst.
U bent belastingplichtig op het moment, dat U de huuropbrengsten ontvangt.
Dat doet u middels een aangifte per kwartaal, waarbij u het beste een deskundige belastingadviseur kunt inschakelen.
Verhuurt U Uw tweede huis via een verhuuragentschap dan dient het verhuurbureau de belasting in te houden en af te dragen aan de belastingautoriteiten.
Als eigenaar dient U er op toe te zien, dat het verhuurbureau de belasting ook daadwerkelijk afdraagt (vraag daarom regelmatig om betalingsbewijzen van de belastingdienst).
Wanneer U alleen belastingplichtig bent voor de fictieve huurinkomsten (de 2% over de fiscale waarde) dan dient U deze belasting aan te geven en te betalen vóór 31 december van het desbetreffende jaar.
Heeft u dus inkomsten uit verhuur, dan geeft u 4 maal per jaar de verhuurinkomsten op alsmede één keer per jaar een totaal aangifte.
Tarief voor niet-residenten
Het tarief voor de niet-resident, die in Spanje onroerend goed bezit is 25 % over 2 of 1,1 % van de fiscale huurwaarde.
Voor overige inkomsten, die niet-residenten in Spanje genieten gelden andere tarieven.
Uw tweede huis wordt door de Spaanse belastingdienst beschouwd als Uw fiscale correspondentie adres. Wanneer U hier niet regelmatig verblijft dan kan de post van de belastingdienst lange tijd ongeopend blijven liggen.
Een fiscale vertegenwoordiger biedt dan uitkomst.
Sinds enige tijd is het belastingtarief over vermogenswinst, behaald door niet residenten in Spanje gelijk aan dat van residenten.
Met de invoering van het nieuwe inkomstenbelastingstelsel (lagere tarieven en ruimere vrijstellingen) wordt het voor veel niet-residenten aantrekkelijker om in Spanje resident te worden.
Ook het speciale tarief voor onroerend goed, dat eigendom is van bedrijven gevestigd in een zogenaamd belastingparadijs is hetzelfde gebleven. Men betaalt in dit geval jaarlijks 3 % belasting over de fiscale waarde van het onroerend goed.